Zolder - werkzaamheden 10 en 11 augustus 2013

Na de zomerstop werd het tijd weer eens flink aan t werk te gaan. Het was de bedoeling om de tuinzijde kamer voor kerst 2012 af te hebben. We hebben gruwelijk ons best gedaan, maar we hebben het niet gehaald. Die kamer was niet verder dan klaar om afgewerkt te worden; d.w.z. tot en met het stucwerk. We hebben toen besloten de straatzijde kamer eerst naar hetzelfde nivo af te werken en dan de twee kamers ineens in te richten.

De straatzijde kamer is lastiger om af te werken. Daar moeten echt alle 4 de wanden compleet uit niks worden opgebouwd middels skeletbouw. Electra aanleggen, vloer ophogen en egalizeren. Twee toegangsdeuren maken voor de kast onder het raam en de service ruimte.

Radiator onder raam of tegen serviceruimte wand?

Dit weekend hebben we alle Fermacel gipsvezelplaten gezet. Alle grote en kleine stukken zijn geplaatst en op een paar na gefixeerd. We twijfelen nog even over de uiteindelijke plaatsing van de radiator. Als we die onder het raam plaatsen, wat een erg logische plaats is, raken we de enige geheel bruikbare wand kwijt; je zou immers een tweepersoons bed onder het raam kunnen zetten. De optie zou zijn om de radiator aan de wand aan de serviceruimte zijde te hangen. Of toch onder het raam? Komen we uit, maar we moeten wel knopen doorhakken.

Het was een leuke uitdaging om die 4 gaten te boren. Iedereen met ervaring zal dit weten, maar ik wist het nog niet: Een gat moet 76mm zijn voor de standaard Hatema inbouwdozen. Alleen: Die moeten niet precies naast elkaar, maar elkaar licht overlappend gemaakt worden. Dus totale breedte van de 4 dozen meten en dat in 4 vlakken delen, en daar telkens het midden van pakken. Dan kom je een heel eind.

Schuifdeursysteem. Mooi maar een hel om te maken

De wanden tegen het schuifdeursysteem zijn gewoon een regelrechte hel om te plaatsen. De aluminium profielen zijn niet zó sterk dat ze niet buigen als je er een schroef in wilt draaien. Dus eerst moesten de deuren er weer uit. Toen heb ik een balkje gemaakt wat overeenkwam met de dikte van de tussenruimte. En zo telkens klemmend een schroef voorboren en inschroeven. En dat zo'n 14 keer 2 keer 2. Maar het staat en hangt!

De gaten voor de inbouwdozen in dit paneel zitten recht boven elkaar. Alle dozen zitten in de twee kamers op gelijke hoogte. Lang leve het 360 graden laser waterpas!

Plaat in het trapgat.

De plaat in het trapgat, was de laatste echt moeilijke plaat om te maken, maar zeker om te plaatsen.
Het trapgat is wat hoger dan de kamer waardoor een een hoek die in de kamer steekt, uitgezaagd moest worden. Ook de het kozijn van de schuifdeur moest uitgezaagd worden. Hierdoor bleef er een vlaggetje over van 15 bij 15 cm. En dat mocht niet afbreken tijdens het plaatsen. We konden echter de draai niet maken. De trapleuning tegen de scheidingsmuur veroorzaakte dat. Dus tijdens het plaatsen moest ik gauw die leuning losmaken. Die ligt nu onder het houten schavot, te wachten op het stucwerk wat komen gaat.

Gelukkig was de plaat eigenlijk meteen goed van maat. We hebben overigens alle zaagkanten voorzien van een facetkantje, waardoor hopelijk het stucwerk sterker wordt. In de tuinzijdekamer zijn al wat scheurtjes ontstaan in platen die koud, zonder facetrandje tegen elkaar zijn geplaatst. De tijd zal het leren. Het was makkelijk en snel om te maken: met een grove vijl of rasp, zaten de randjes er in een mum van tijd aan. Het randje beton in het trapgat heb ik middels een slijptol met diamandschijf van een facetrandje voorzien.

Oeps of geheugenverlies?

 Had ik dan toch een meetfout gemaakt, of was het gewoon te lang geleden dat ik dit bedacht had? Ik was in de veronderstelling dat de twee platen aan de trapzijde exact op elkaar zouden aansluiten. Met andere woorden, samen net als aan de serviceruimte zijde, 240cm zouden zijn. Helaas was dat niet zo. Achteraf denk ik dat ik dat het had verzonnen zoals het nu is, en dat ik het met een smallere plaat tot aan het raam zou afwerken. Maar ik ben met de raamzijde plaat begonnen. Die stond al toen ik hier achter kwam. Geen probleem... ik heb gewoon een stuk ertussen gezet. Moet met stucen wel op te lossen zijn, hoop ik. Ondanks mijn bibberhanden heb ik mooie strakke zaaglijnen kunnen zetten voor het deurtje naar de kast onder het raam.

Over zagen gesproken. We hebben een Nilfisk alleszuider, die zijn werk voortreffelijk doet, maar het (cirkel)zaagstof dat vrijkomt bij het verzagen van deze Fermacel platen is ronduit belachelijk fijn en heel veel. Op een gegeven moment was het filter toch echt dicht. Toen ik het filter schoon had gemaakt, deed hij het weer en kon ik verder.

Kleine stukjes

Zondag de 11de hebben we eerst alle kleine plaatjes en hoekjes ingezaagd en gepast. Dat duurde toch wat langer dan ik had gehoopt. Telkens passen, meten, afzagen, weer passen. En dan bevestigen. Zo hebben we ook de hoek gemaakt tussen toegangsdeur naar de serviceruimte en de schuifdeur. Boven de servicedeur heb ik gekozen om 1 stuk plaat te maken. Verder heb ik alle stukken op hun zijkant geplaatst. En gebruik gemaakt van hun facetten om straks strakke stuclijnen te kunnen maken. Hoop ik.

Ook de kleine stukjes langs de ramen in de dakkapel, de stukjes boven de deuren. De driehoekige plaat boven het trapgat. Dat was relatief makkelijk ten opzichte van de echt allerlaatste en kleinste stukjes: twee kleine strookjes tussen de twee voorste platen en de gordijnbak. In de acherste kamer hebben we dat gat dichtgestuct, maar dat ziet er niet zo strak uit. Ik besloot maar even tijd te maken om hiervoor wat kleine strooktjes te maken. Heel veel lang werk voor twee miniscule stukken, maar het werkt wel strak af.

Anderhalve Fermacel plaat.

Toen was het de beurt aan de platen onder het raam in de dakkapel. Twee en een halve plaat. Gelukkig had ik middels google sketchup nagenoeg precies kunnen berekenen hoeveel ik nodig had. Wat een programma! Ik had nog een hele en een gebroken, ongeveer halve plaat over. Daar hebben we deze laatste 3 stukken mee gemaakt. Omdat ik zonder schroeven zat, heb ik deze platen maar met een enkele schroef hier en daar kunnen vastzetten. Maar ook omdat we nog niet weten wat we met de radiator gaan doen, kwam dat wel goed uit. We gaan even bakkelijen hoe we dit gaan oplossen.

We hebben gauw de kamers schoongemaakt en toen was het tijd om de hamer erbij neer te leggen. Zwaar weekendje zo. Pffff.

Zolder - zaterdag 22 juni 2013

Het was bijna tijd voor vakantie. We hadden geen tijd meer om op zolder te werken. Toch wilde ik graag even kijken hoe het zou gaan met het plaatsen van de Fermacel platen. Even een feeling van dingen die moesten gebeuren na de zomervakantie.

Dus we hebben toch even een plaat geplaatst. Niet veel om over te vertellen. Het was wel even een psychologisch punt. De eerste helft van 2013 is er niet teveel gebeurd. Ik had veel andere dingen te doen dan op zolder werken. Mijn vader geblesseerd. En om deze plaat dan toch nog geïnstalleerd te zien, was gewoon even een mooi moment. Een moment om te zeggen: Na de vakantie MEER!!!



Het was slechts 1 plaat, maar wel een belangrijke.

Zolder - 21 en 22 juni 2013: Wandisolatie

Nu dat de vloer klaar was, werd het mogelijk om de wanden in de straatzijdekamer eindelijk af te gaan werken. Dat heeft wel even een tijd geduurd. Tussentijds zijn er nog wel wat modificaties geweest, zoals extra skelet in de wand onder het raam, en verbeterde electrobuis installatie. Ook zijn de twee zijwanden van binnen bekleed.

Nu moest al dat harde werk zo langzaamaan maar eens verborgen gaan worden. Dat is het jammere van wanden maken. Er zit heel veel werk IN, wat je nooit meer zult zien. En de laatste hand aan dat onzichtbare werk moest beginnen: het aanbrengen van geluidsisolatie.

Daarvoor had ik een tijd terug al met een kortingsbon van Gamma een pak Isover isolatie van 70mm gehaald; om de binnenwand van de kast boven het trapgat te isoleren, had ik daar al stukken van gebruikt. Een lang scherp mes gebruikte ik om de stukken op maat te snijden. Dat ging best vlotjes. Maar erg makkelijk bleven de stukken glasvezelplaat niet zitten. Ietsjes ruimer snijden, waardoor ze zouden klemmen was een goed werkende oplossing.



Isover

Ik had een shirt met lange mouwen en mijn onafscheidelijke werkhandschoenen (dank je, Theo!!) om me te beschermen tegen de micro glasvezels. Dat ging best goed. Je moet vooral opletten dat je niet je zweet aan mouwen afveegt en al zeker niet gaan krabben mocht je toch wat jeuk voelen. Houd je je aan deze regels, dan is Isover goed te verwerken. Gelukkig lukte me dit ook. Maar verder dan 1 pak Isover heb ik het niet gered. Mijn favoriete bouwmarkt, Hornbach, had geen Isover en daarom ging ik over op Rockwool platen. Dat is pas fijn spul!

Door de hardheid van de platen ten opzichte van glaswol, zijn deze platen vormvaster en makkelijker op maat te snijden. Ik wou dat ik dat overal zo had gedaan. Maar ik heb nog een aantal wanden te gaan, dus ik kan mijn nieuwe les nog wel een paar keer toepassen. Het voordeel van beide materialen is dat je eigenlijk geen afval hebt. Kleine stukjes prop je gewoon in kleine hoekjes en gaten.

Harder Rockwool, makkelijker te vormen.

In de scheidingswand tussen de twee kamers moest nog een inbouwdoos worden geplaatst. Die wilde ik echter pas plaatsen nadat de Fermacel er tegenaan stond. Maar daarvoor had ik wel een ruimte uitgesneden in het Rockwool. Het verwerken ging over de gehele linie beter dan Isover. Ik had het mezelf wel wat moeilijker gemaakt met het kris-kras kruisende leidingwerk in dat kleine stukje wand in de scheidingswand. Daar lopen van beide kamers de relais-geschakelde lichtleidingen door. Maar goed, een scherp mes doet wonderen. Een beetje geduld, en je kleine reststukjes zorgen voor een lekker strak zittende vulling.

Het laatste stuk dan van twee dagen weer hard werken: De zijwand boven het trapgat. Vooral het vele snijwerk over de hele linie, is het grootste werk. Maar goed dat Rockwool al snijlijnen op hun platen hebben staan. Dat zijn vakken van 100mm bij 100mm. Zo kun je gewoon goed rechte lijnen en makkelijk op maat snijden. Zoals gezegd, ik wou dat ik dat meteen had gekocht.

Goed snijd- en vormbaar Rockwool.

Zolder - Vloer ophogen - 1 en 15-20 juni 2013

Mijn vader was grotendeels hersteld van zijn val in Duitsland een week of 6 geleden. Eerder die week had ik een flink aantal Sakret zakken 4 in 1 mortel van Hornbach gekocht en naar zolder gesjouwd. Lekkere workout overigens. Negen stuks had ik er.

Ik had al een tijd eerder middels tengels langs de wanden, uitgezet hoeveel de vloer omhoog gebracht moest worden. Aan de straatzijde onder het raam was dat ongeveer 27 mm. Langs de wand van de serviceruimte was dat ongeveer 16 mm, afkomende van 27 mm aan straatzijde. Dus behoorlijk veel.

Mijn vader stucte en ik maakte de mixen. Ik was bijna continue aan t mixen. Het ging hard, iets te hard in het begin. Mijn vader hoogde de vloer iets teveel op en bracht hem tot boven de onderzijde van de langs de wand geplaatste maatgevingstengels. Dat zou teveel worden. Dus na een kleine correctie ging hij verder. Het ging behoorlijk goed, en al snel merkten we dat we te weinig zakken zouden hebben.

Ik ben toen zo snel ik kon naar Hornbach in Breda gereden en heb nog 4 zakken Sakret 4 in 1 en meteen 4 zakken Akkit egalistatie mortel gehaald. Dus na weer een lekker stukje workout thuis, ging ik verder met mixen. Mijn vader had intussen zelf twee zakken gemixt om maar door te kunnen gaan.

Ophoging Straatzijde

 Uiteindelijk hielden we nog 1 zak over. Maar de vloer is nu zo goed als recht. Wat was dat een maanlandschap met een hellingshoek! Ik kon dat simpelweg niet aanzien om dat zo te laten. Later die week zou ik gaan egalizeren.

Ophoging Serviceruimte

Om de één of andere reden ging dat egalizeren (weer) niet zo goed. Ik merk dat er nu een bult zit zo'n beetje op hoogte van de deur naar de serviceruimte. Voordat ik laminaat ga leggen ga ik die bult proberen weg te frezen met een roterende staalborstelkop en/of diamant schijfjes voor op mijn Bosch Multitool. Weer zo'n ding waar ik wakker van lig.

Maar goed. De vloer is een heel stuk beter dan wat het ooit was. Ik heb met stucloper de vloer netjes afgedekt, zodat er bijna geen stof in kan komen en al zeker geen beschadigingen. Dat doe ik straks zelf wel, zoals gezegd, om de bult weg te halen.

Op naar de volgende klus: De wandisolatie plaatsen.

Klein overzichtje tot nu toe:

Zolder - Werkzaamheden 15 maart tot 6 april 2013

Deze periode heb ik vooral nodig gehad om uit te vogelen hoe het nu verder moest met mijn idee om impulsdrukkers en -trekschakelaars daadwerkelijk werkend te krijgen in de huidige situatie. Dat betekende eerst dat ik impulsrelais moest vinden. Ik vond 4 stuks Legrand 16AX via Theo bij Technische Unie.  Als eerste zou ik de hotelschakeling in het trapgat aanpakken. Zodoende kon ik mezelf bekend maken met het principe.

Het was wel zo dat de schakeling op de overloop compleet opnieuw moest. Die had ik als hotelschakelaar ingericht, maar blijkbaar werkt dat niet voor een relais circuit.

Kapotte gatzaag, naast een nieuwe

Dat was een schakelaar/stopcontact in één. Maar die kon ik geen enkele vinden. Dus moest ik van 1 doos 2 dozen maken. Hels karwei, omdat ik was vergeten dat onze binnenmuren van relatief zacht materiaal zijn gemaakt, maar dat ze wel zijn bewapend!. Daar kwam ik tijdens het boren met de gatzaag wederom achter. Eén compleet verknalde gatzaag naast een gezond broertje.

Dubbele doos ingeboord.

Maar na een uurtje of zo flink doorzetten was het dan toch gelukt om een doos bij te plaatsen, af te smeren, te bekabelen en de volgende dag af te dekken. De bekabeling moest worden omgezet. Ik had een dubbele zwarte, en bruine en een blauwe draad.
Dat was voor het aansluiten van het stopcontact en de schakelaar ruim voldoende. Het is geen hotelschakeling meer, maar een impuls. Daarvoor is maar 1 bruine en 1 zwarte draad nodig.

In de centraaldoos op de overloop moest ik wat meer aanpassen. Omdat er in het trapgat op zolder geen stroom gepland was aan de kant, moest ik van één van de zwarte draden (van de hotelschakeling) een bruine maken. Ik kon geen bruine draad bijtrekken, omdat de vorige bewoners de buis door de vloer hadden gebroken. Aangezien er al een hotelschakeling zat, heb ik de buis met een nieuw stuk verlengt, maar dat betekende wel dat bijtrekken niet mogelijk meer is. Uitendelijk heb ik één van de zwarte aders gelabeld met bruine isolatietape.

Legrand 16AX

De laatste modificatie die nodig was was het plaatsen van het impuls relais. En bekabeling van en naar het impulsrelais vanuit de inbouwdoos op zolder in het trapgat.
De bekabeling van het relais bestaat uit vier aders:
1. Plus (bruin).
2. Min (blauw).
3. Schakeldraad naar impulsdrukker (zwart).
4. Schakeldraad naar lamp (zwart).

Ik had besloten om het relais in een kleine ruimte boven de toegangsdeur van de kastruimte achter het trapgat te plaatsen. Daardoor kon ik met een buis rechtstreeks vanuit de doos naar het relais met al die draden. Een impulsdrukker moet parallel aangesloten worden op de bruine draad en zwarte schakeldraad naar het relais. Daarom kun je zoveel impulsdrukkers aansluiten als je maar wilt. Als er maar 1 sluiting maakt, weet het relais wat te doen.

Finder voor trapgat

Schema Finder 13.81.8.230.0000

Voor het monteren van de relais op het hout had ik een stuk rails gekregen van een collega van me. Zodoende kon ik het relais schadeloos monteren en demonteren indien nodig. Toen ik alles uiteindelijk had aangesloten, werkte het meteen, maar ... wat een harde tik gaf zo'n relais. Dat was eigenlijk niet acceptabel.








En ondanks dat ik hier toch een aardig bedragje aan uit had gegeven ging ik meteen op zoek naar een beter alternatief. Na wat speurwerk kwam ik uit bij Finder relais. Zij hebben stille relais zonder handbediening. Ik vond uiteindelijk de Finder 13.81.8.230.000. In Nederland kostten die maar liefst ruim 34 euro per stuk. Daarom ben ik eens over de grens gaan kijken. Ik kwam toen uit in Duitsland en heb er daar 4 à €18,69 bij www.digitalo.de aangeschaft. Deze zijn wel stil. Ik moest hem enigszins anders aansluiten, maar dat was meer een kwestie van kabels omleggen:
L. Plus (bruin) - voeding relais
N. Min (blauw) - min lampen en relais
3. Schakeldraad impulsdrukker (zwart)
4. Schakeldraad naar lamp (zwart)

Toen alles op zijn plaats zat kon ik het systeem voor het eerst testen. Dat was een verademing. Dit was een mooi bijna stil tikje. Zeker als de muren straks dicht zijn, moet dit bijna niet meer te horen zijn.

Dit gaf me nieuwe hoop voor de 3 relais voor de 3 kamers. Maar waar en hoe moet ik de relais plaatsen wil ik er ooit nog bij kunnen komen... Daar wijd ik een volgende blog aan.

Zolder - 16 maart 2013

Die dag heb ik met het overschot van de gipsplaten de wanden geplaatst in het trapgat. Dat was vrij eenvoudig werk, omdat ik daar voldoende voor had geracheld. Omdat dit werk vrij snel klaar was heb ik meteen ook de verlichting in het plafond ingebouwd en de eerste keer een impulsschakelaar aangesloten. Alleen daar bleek ik toch een gebrek in informatie te hebben. Ik dacht namelijk dat impuls drukkers zelf zouden schakelen. En dat een impulsdrukker alleen maar "mooi" was omdat de schakelaar altijd in dezelfde positie terugkomt.























Helaas bleek dat niet zo te zijn. Dus aan het einde van de dag had ik licht in het trapgat. Maar niet vanwege de impulsdrukker. Enkel de gewone schakelaar op de overloop op de eerste verdieping werkte. Vandaar dat ik in ieder geval een foto van de lampen in het trapgat kan laten zien.

Terug naar de tekentafel. Wat moest ik hebben om dit werkend te krijgen?
Impuls relais!

Zolder - werkzaamheden 9 - 15 maart 2013

Nadat we de plafonds hadden gemaakt, werd het tijd om de laatste hand te leggen aan het leidingwerk wat later moet gaan zorgen voor verlichting in de kasten achter het trapgat en de serviceruimte.

Daarvoor heb ik een leiding aangelegd vanuit de service ruimte, waar de vier inbouwdozen zitten, onder de dakkapel door, langs het dakbeschot omhoog. Voor beide zijden ga ik LED strips gebruiken zoals ik dat ook op de nokzolder heb gedaan. Prachtig spul. Het neemt geen ruimte in beslag en het wordt amper warm.

Nadeel is dat het werkt op een adapter. Daarvoor heb ik een inbouwdoos gemaakt bovenin de hoek in de kast boven het trapgat. Die wordt schakelbaa via een schakelaar voor in de kast achter het trapgat op hoogte van de deur.

Onder de dakkapel komt een doos in de wand. Daarvoor onderbreek ik de stroomaanvoer naar de trapgatkast. Zo kan dat allemaal op 1 leiding.

Stroomaansluiting serviceruimte rechts in de dubbele stijl.

Ook in de serviceruimtekast heb ik op die manier licht aangelegd. Achter de deur komt de schakelaar. Erboven komt de aansluiting voor de adapter.
Best wel even wat uitdokterwerk, maar ja, dat weet je al, dat vind ik leuk om te doen.

Nu is in ieder geval het trapgat klaar om de wanden te bekleden.