Zolder - werkzaamheden 10 en 11 augustus 2013

Na de zomerstop werd het tijd weer eens flink aan t werk te gaan. Het was de bedoeling om de tuinzijde kamer voor kerst 2012 af te hebben. We hebben gruwelijk ons best gedaan, maar we hebben het niet gehaald. Die kamer was niet verder dan klaar om afgewerkt te worden; d.w.z. tot en met het stucwerk. We hebben toen besloten de straatzijde kamer eerst naar hetzelfde nivo af te werken en dan de twee kamers ineens in te richten.

De straatzijde kamer is lastiger om af te werken. Daar moeten echt alle 4 de wanden compleet uit niks worden opgebouwd middels skeletbouw. Electra aanleggen, vloer ophogen en egalizeren. Twee toegangsdeuren maken voor de kast onder het raam en de service ruimte.

Radiator onder raam of tegen serviceruimte wand?

Dit weekend hebben we alle Fermacel gipsvezelplaten gezet. Alle grote en kleine stukken zijn geplaatst en op een paar na gefixeerd. We twijfelen nog even over de uiteindelijke plaatsing van de radiator. Als we die onder het raam plaatsen, wat een erg logische plaats is, raken we de enige geheel bruikbare wand kwijt; je zou immers een tweepersoons bed onder het raam kunnen zetten. De optie zou zijn om de radiator aan de wand aan de serviceruimte zijde te hangen. Of toch onder het raam? Komen we uit, maar we moeten wel knopen doorhakken.

Het was een leuke uitdaging om die 4 gaten te boren. Iedereen met ervaring zal dit weten, maar ik wist het nog niet: Een gat moet 76mm zijn voor de standaard Hatema inbouwdozen. Alleen: Die moeten niet precies naast elkaar, maar elkaar licht overlappend gemaakt worden. Dus totale breedte van de 4 dozen meten en dat in 4 vlakken delen, en daar telkens het midden van pakken. Dan kom je een heel eind.

Schuifdeursysteem. Mooi maar een hel om te maken

De wanden tegen het schuifdeursysteem zijn gewoon een regelrechte hel om te plaatsen. De aluminium profielen zijn niet zó sterk dat ze niet buigen als je er een schroef in wilt draaien. Dus eerst moesten de deuren er weer uit. Toen heb ik een balkje gemaakt wat overeenkwam met de dikte van de tussenruimte. En zo telkens klemmend een schroef voorboren en inschroeven. En dat zo'n 14 keer 2 keer 2. Maar het staat en hangt!

De gaten voor de inbouwdozen in dit paneel zitten recht boven elkaar. Alle dozen zitten in de twee kamers op gelijke hoogte. Lang leve het 360 graden laser waterpas!

Plaat in het trapgat.

De plaat in het trapgat, was de laatste echt moeilijke plaat om te maken, maar zeker om te plaatsen.
Het trapgat is wat hoger dan de kamer waardoor een een hoek die in de kamer steekt, uitgezaagd moest worden. Ook de het kozijn van de schuifdeur moest uitgezaagd worden. Hierdoor bleef er een vlaggetje over van 15 bij 15 cm. En dat mocht niet afbreken tijdens het plaatsen. We konden echter de draai niet maken. De trapleuning tegen de scheidingsmuur veroorzaakte dat. Dus tijdens het plaatsen moest ik gauw die leuning losmaken. Die ligt nu onder het houten schavot, te wachten op het stucwerk wat komen gaat.

Gelukkig was de plaat eigenlijk meteen goed van maat. We hebben overigens alle zaagkanten voorzien van een facetkantje, waardoor hopelijk het stucwerk sterker wordt. In de tuinzijdekamer zijn al wat scheurtjes ontstaan in platen die koud, zonder facetrandje tegen elkaar zijn geplaatst. De tijd zal het leren. Het was makkelijk en snel om te maken: met een grove vijl of rasp, zaten de randjes er in een mum van tijd aan. Het randje beton in het trapgat heb ik middels een slijptol met diamandschijf van een facetrandje voorzien.

Oeps of geheugenverlies?

 Had ik dan toch een meetfout gemaakt, of was het gewoon te lang geleden dat ik dit bedacht had? Ik was in de veronderstelling dat de twee platen aan de trapzijde exact op elkaar zouden aansluiten. Met andere woorden, samen net als aan de serviceruimte zijde, 240cm zouden zijn. Helaas was dat niet zo. Achteraf denk ik dat ik dat het had verzonnen zoals het nu is, en dat ik het met een smallere plaat tot aan het raam zou afwerken. Maar ik ben met de raamzijde plaat begonnen. Die stond al toen ik hier achter kwam. Geen probleem... ik heb gewoon een stuk ertussen gezet. Moet met stucen wel op te lossen zijn, hoop ik. Ondanks mijn bibberhanden heb ik mooie strakke zaaglijnen kunnen zetten voor het deurtje naar de kast onder het raam.

Over zagen gesproken. We hebben een Nilfisk alleszuider, die zijn werk voortreffelijk doet, maar het (cirkel)zaagstof dat vrijkomt bij het verzagen van deze Fermacel platen is ronduit belachelijk fijn en heel veel. Op een gegeven moment was het filter toch echt dicht. Toen ik het filter schoon had gemaakt, deed hij het weer en kon ik verder.

Kleine stukjes

Zondag de 11de hebben we eerst alle kleine plaatjes en hoekjes ingezaagd en gepast. Dat duurde toch wat langer dan ik had gehoopt. Telkens passen, meten, afzagen, weer passen. En dan bevestigen. Zo hebben we ook de hoek gemaakt tussen toegangsdeur naar de serviceruimte en de schuifdeur. Boven de servicedeur heb ik gekozen om 1 stuk plaat te maken. Verder heb ik alle stukken op hun zijkant geplaatst. En gebruik gemaakt van hun facetten om straks strakke stuclijnen te kunnen maken. Hoop ik.

Ook de kleine stukjes langs de ramen in de dakkapel, de stukjes boven de deuren. De driehoekige plaat boven het trapgat. Dat was relatief makkelijk ten opzichte van de echt allerlaatste en kleinste stukjes: twee kleine strookjes tussen de twee voorste platen en de gordijnbak. In de acherste kamer hebben we dat gat dichtgestuct, maar dat ziet er niet zo strak uit. Ik besloot maar even tijd te maken om hiervoor wat kleine strooktjes te maken. Heel veel lang werk voor twee miniscule stukken, maar het werkt wel strak af.

Anderhalve Fermacel plaat.

Toen was het de beurt aan de platen onder het raam in de dakkapel. Twee en een halve plaat. Gelukkig had ik middels google sketchup nagenoeg precies kunnen berekenen hoeveel ik nodig had. Wat een programma! Ik had nog een hele en een gebroken, ongeveer halve plaat over. Daar hebben we deze laatste 3 stukken mee gemaakt. Omdat ik zonder schroeven zat, heb ik deze platen maar met een enkele schroef hier en daar kunnen vastzetten. Maar ook omdat we nog niet weten wat we met de radiator gaan doen, kwam dat wel goed uit. We gaan even bakkelijen hoe we dit gaan oplossen.

We hebben gauw de kamers schoongemaakt en toen was het tijd om de hamer erbij neer te leggen. Zwaar weekendje zo. Pffff.